سلام دوستان و همراهان من

حالتون چطوره؟خوبین؟ خداروشکر میکنم که خدا فرصتی داد و باز میتونم براتون بنویسم

امروز خیلی ارامش دارم و پر از حس خوبم گفتم با این حال خوب بیام و تجربه ام رو از این مدت بگم درمورد "ناراحتی"

همه ما این حس رو تجربه کردیم از بچگی تا به امروز از اتفاقات مختلف که شاید باب میل ما نبوده یا ادم هایی که خیلی نچسب و نا خوشایند هستن و حرف ها و عیب ها و رفتار هاشون خیلی اذیت کننده هست...

این مدت خیلی ناراحت بودم از ادما یه جورایی دلم شکسته بود اما نمیتونستم از غمی که دارم با کسی حرف بزنم چون به این نتیجه رسیدم گاهی حرف زدن درمورد بعضی ناراحتی ها باعث قضاوت  میشه وشخصیت ادم رو پایین میاره و همین خودش مسئله رو پیچیده تر میکنه....

به نام‌خدا

سلام دوستای عزیز خوبید؟

 امروز اومدم با یه مطلب جدید در مورد تغییر دیگران ما وقتی که خودمان رو می‌شناسیم و در مسیر خودسازی هستیم وقتی مسیر درست رو قدم برمی‌داریم دوست داریم دیگران هم از این لذت محروم نباشن و هم مسیر ما بشن و تغییر کنن مثلا من خودم به شدت این حس رو دارم و حتی بخاطر ش سایت زدم :) 

و تو زندگیمم مخصوصا به کسایی که از ته دل دوستشون دارم همیشه یه تذکر هایی میدم...

اگه ببینم دارن اشتباه میکنن خیلی ناراحت میشم از ته دلم غصه دار میشم و میخوام که راه درست رو بهش بگم حتی شاید اون فرد خودش عین خیالش نباشه و بی خیالی طی کنه... 

بعضی وقتا از دلسوزی و دوست داشتن زیاد اینجوری آدم از اشتباهات دیگران ناراحت میشه چون زمانی که من خودم در غفلت بودم و اشتباهاتی داشتم هیچ کس نبود که منو بیدار کنه بخاطر همین خیلی اعصابم خورد میشه...