سلام دوستان و همراهان من

حالتون چطوره؟خوبین؟ خداروشکر میکنم که خدا فرصتی داد و باز میتونم براتون بنویسم

امروز خیلی ارامش دارم و پر از حس خوبم گفتم با این حال خوب بیام و تجربه ام رو از این مدت بگم درمورد "ناراحتی"

همه ما این حس رو تجربه کردیم از بچگی تا به امروز از اتفاقات مختلف که شاید باب میل ما نبوده یا ادم هایی که خیلی نچسب و نا خوشایند هستن و حرف ها و عیب ها و رفتار هاشون خیلی اذیت کننده هست...

این مدت خیلی ناراحت بودم از ادما یه جورایی دلم شکسته بود اما نمیتونستم از غمی که دارم با کسی حرف بزنم چون به این نتیجه رسیدم گاهی حرف زدن درمورد بعضی ناراحتی ها باعث قضاوت  میشه وشخصیت ادم رو پایین میاره و همین خودش مسئله رو پیچیده تر میکنه....

به نام خدا

سلام دوستای عزیز و حق پذیرم امیدوارم روز خیلی خوبی رو برای خودتون ساخته باشید 

شما خودتون رو خوشبخت می بینید یا بدبخت؟؟ 

بچه ها خوشبختی و بدبختی کاملاً نسبی هستند ‌و هیچ ربطی به سطح رفاه و تحصیلات افراد نداره همه چیز به طرز فکر و نوع نگرش ما بستگی داره اینکه چطوری با مسائل و اتفاقات زندگی مون برخورد کنیم اگر دقت کرده باشی متوجه میشی که ما زمان‌هایی داریم که خیلی احساس خوشبختی داریم و در وجودمون شور و شوقی وصف نشدنی میاد که خودمون رو بهترین و خوشبخت ترین انسان میدونیم و گاهی هم اتفاقاتی پیش میاد که خودمون رو بدبخت ترین می بینیم و خیلی غمگین میشیم همه اینها به طرز فکر ما بستگی داره ...

یعنی اینکه تو اون لحظه داریم به چی توجه میکنیم؟

همه ما قطعا اتفاقات ناخوشایند رو تجربه میکنیم ولی